Terytorium dzisiejszej Tajlandii zamieszkane było już 4000 lat p.n.e. Najpierw przybyły na te ziemie ludy Mon, a następnie Khmerowie, którzy między X a XIII wiekiem naszej ery ulegli Tajom – ludowi z południowo‑zachodnich Chin. Stolicą Tajlandii jest Bangkok, założony w 1782 roku przez króla Ramę I. Miasto usytuowano na płaskiej równinie, na brzegach rzeki Chao Praya, kilka kilometrów od jej ujścia do Zatoki Syjamskiej.
Nad tym krajobrazem góruje dziś Sky Train, czyli nowoczesny pociąg łączący dzielnice metropolii. W Bangkoku wyraźnie widać szacunek Tajów dla tradycji, połączony z dużym zaangażowaniem w postęp. To właśnie tutaj rezyduje rodzina królewska, mają swoje siedziby rząd i administracja państwowa. Skupia się tu również działalność handlu i bankowości. Miasto nazywane jest Krung Thep, co tłumaczy się jako Miasto Aniołów. Określenie to jest pierwszym w długim szeregu nazw, jakimi określa się Bangkok, co sprawiło, że umieszczono je w Księdze Rekordów Guinnessa, jako tworzące najdłuższą nazwę geograficzną.
Atmosfera bazaru
Najwięcej atrakcji turystycznych znajduje się na Starym Mieście otoczonym kanałami. Wielu ulicom nadano już wprawdzie nowoczesny wygląd, ale w niektórych dzielnicach czas się zatrzymał. W warsztatach rzemieślniczych, niezmiennie od pokoleń, wykonuje się np. miseczki na jałmużnę dla buddyjskich mnichów lub statuetki Buddy. W dzielnicy hinduskiej noszącej nazwę Oahurat można poczuć gwarną atmosferę bazaru.
Znajduje się tu również druga poza Indiami, największa świątynia Sikhów. W przylegającej do niej dzielnicy chińskiej Yommarat, wróżbici i złotnicy pozwalają wierzyć, iż znajdujemy się w przedwojennym Szanghaju. Dzielnica ta umieszczona jest w środku miasta na zachód od Placu Siam, który z kolei stanowi centrum handlowe przypominające wielki targ z setkami sklepów, butików, restauracji, klubów, kin i teatrów. Jest to miejsce spotkań studentów i lokalnych yuppies.
Zobacz też: Tropikalne ogrody Sajgonu
Atrakcje Bangkoku – świątynie na dzień
Bangkok słynie z licznych świątyń, będących perłami klasycznej sztuki i architektury syjamskiej. Świątynia Szmaragdowego Buddy (Wat Phra Kaew) i Pałac Królewski to zespół wspaniałych budynków sakralnych oraz rezydencji królewskich wybudowanych w czasach panowania króla Ramy I (1782–1809). Kompleks składa się z wielu pawilonów, między którymi można przyjemnie błądzić. Statuetka Szmaragdowego Buddy, wysoka na ok. 70 cm, wykonana została z zielonego szmaragdu, a znaleziono ją na północy Tajlandii około 1430 roku. Szmaragdowy Budda, uważany za strażnika dynastii i kraju, jest czczony w całym świecie buddyjskim. Widok figury stale przesłania kadzidlany dym tlący się w pomieszczeniu.

Za jedną z najwspanialszych świątyń Bangkoku uważana jest Świątynia Leżącego Buddy – Wat Pho, która powstała w okresie Ajutthaji. Bywa nazywana pierwszym uniwersytetem Tajlandii, bo od stuleci znajduje się tu szkoła masażu tajskiego i tradycyjnej medycyny. Największą atrakcją jest potężny posąg leżącego Buddy (46 m długości). W pobliżu dworca kolejowego Hualumphong stoi Wat Traimit (Świątynia Złotego Buddy), którą wybudowano w 1955 roku. Mieści się w niej posąg Buddy o wysokości 3 metrów, wykonany z litego złota i ważący 5,5 tony. Przy świątyni odbywają się kremacje zmarłych. Ceremonia jest dostępna dla turystów pod warunkiem posiadania stosownego stroju.
Z kolei kompleks świątynny Wat Arun to wizytówka Bangkoku i najczęściej fotografowana atrakcja miasta. Zbudowany został na brzegu rzeki Chao Phraya. Największe i najdłuższe w Tajlandii sanktuarium posiada świątynia Wat Suthat, której budowę ukończono w okresie panowania Ramy III. Sanktuarium otacza 28 pagód chińskich, symbolizujących 28 postaci Buddy. Przed Wat Suthat stoi Sao Ching Cha – Wielka Huśtawka, pamiątka dawnych obrzędów, kiedy młodzieńcy narażali życie i zdrowie, huśtając się na ryzykownej wysokości. Przebywanie na huśtawce jest dziś zakazane. Wat Phra Jetubon jest z kolei największą świątynią miasta. Wewnątrz znajduje się ogromny posąg leżącego Buddy, liczący 46 m długości i 15 m wysokości. Na dziedzińcach świątyni znajdziemy też wiele mniejszych posągów.
Czytaj też: Przeżyć Timkat – święto radości
W przepięknej dzielnicy Dusit warty zobaczenia jest marmurowy Pałac Królewski, który był siedzibą władców Tajlandii. Olbrzymi kompleks zbudowano w 1782 r. jako siedzibę władców ówczesnego Syjamu. Naprzeciwko pałacu znajduje się duży, zadbany ogród zoologiczny, prezentujący faunę z całego świata, z naciskiem na zwierzęta pochodzące z Tajlandii.
Noc odkrywców
Magnesem przyciągającym turystów do Bangkoku jest jego słynne życie nocne, które zyskało światowy rozgłos. Koncentruje się ono w okolicach ulicy Sukhumvit. To nowoczesne dyskoteki, puby, bary go‑go, restauracje z pokazami tradycyjnego tańca, salony masażu… Wieczorem Bangkok zmienia swoje oblicze, stając się pięknym spektaklem, wypełnionym grą świateł, muzyką i uwielbiającymi zabawę ludźmi.
Tajowie są przyjaznym narodem, a ich ulubioną rozrywką są spotkania w gronie przyjaciół. Największym centrum rozrywki w Mieście Aniołów jest rejon Patpong. W okolicznych zaułkach jest aż 250 rozmaitych lokali, gdzie główną atrakcją są skąpo ubrane dziewczęta. Kluby są często połączone z salonami masażu i domami publicznymi, gdzie lokalne dziewczyny dostarczają niesamowitych doznań mężczyznom z całego świata. Stolica Tajlandii oferuje też szereg dyskotek z najnowocześniejszym sprzętem, wielkimi ekranami, światłami i laserami. Klientela takich miejsc to głównie młodzi Tajowie dysponujący sporą ilością gotówki do wydania.
Atrakcje Bangkoku – dalekowschodni smak
Podstawą wyżywienia w Tajlandii jest ryż, przyrządzany na wiele sposobów. Podczas jedzenia nie używa się noży. Je się pałeczkami, ewentualnie łyżką i widelcem. Kuchnia tajska oferuje różnorodność smaków, a subtelna mieszanka ziół, przypraw i świeżych składników czynią z jedzenia niezapomniane doświadczenie. Wielu podróżników uważa tajskie potrawy za najsmaczniejsze na świecie. Znajdziemy w nich wpływy kuchni indyjskiej, japońskiej, perskiej i chińskiej. W dawnej Tajlandii posiłki były spożywane, tak jak w całym regionie Azji – rękoma. Tak najwygodniej zjadać małe kulki uformowane z kleistego ryżu.
Kuchnia tajska różni się w zależności od regionu. Obok gotowanych ryb mamy pełną gamę owoców morza, szeroki wachlarz świeżych warzyw i delikatnych mięs drobiowych. Północne dania curry są łagodniejsze niż te z rejonów północno‑wschodnich lub centralnych. Wpływ kultury birmańskiej jest bezsprzeczny – widać go w takich daniach jak wieprzowina w sosie curry na bazie imbiru, tamaryndu i kurkumy, czy też rosół curry z makaronem, mięsem i dodatkiem cebulek, pikli z kapusty i plasterków cytryny. Tajowie z północy jedzą także sporo mięs duszonych w olejach. Kuchnia północno‑wschodnia odzwierciedla wpływy Laosu. Jest bardzo pikantna z bogactwem ostrych sałatek i dań mięsnych przyprawionych chilli. Powszechne są tutaj smażone mrówki, szarańczaki oraz żaby w sosie curry. Często można spotkać sklepy z bagietkami – to spuścizna po Francuzach. Na południu kraju, tuż przy granicy z Malezją, ważną rolę w wielu daniach odgrywa kokos. Jego mleko łagodzi ostre potrawy. Olej kokosowy używany jest do smażenia, a miąższ służy również jako przyprawa. Południe Tajlandii zakochane jest także w owocach morza (ryby, kraby, kalmary, krewetki homary, kałamarnice).
Rezerwat na wyspie Calauit, czyli Afryka na Filipinach


Dr inż. Radosław Kożuszek, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. Podróżnik, który odwiedził ponad 70 krajów. Organizator wypraw trekkingowych, przyrodniczych i kulinarnych. Fascynat kuchni lokalnych i optymalnego odżywiania, prowadzący program kulinarny „Pieprz i kartofle” w Polskim Radiu.
FB: Podróże bez biura